Engeland 25 Nieuw-Zeeland 25: Gastheren grijpen gelijkspel voor laatste adem na DRIE pogingen in laatste tien minuten na horrorstart
Marcus Smith heeft eindelijk het blauwe aanraakpapier voor Engeland aangestoken, maar ze zullen zichzelf schoppen voor een sluimerende start.
Het aanvallende spel van Engeland was meer dan een uur nergens toen de Kiwi’s naar een voorsprong van 22-6 sprintten voordat de gastheren hen teruggrepen.
4
4
Het Twickenham-publiek vroeg zich af waar de verblindende verblinding van Engeland van de afgelopen 10 minuten de afgelopen 70 was geweest toen Smith ze terugsleepte om te tekenen.
Het was een wonderbaarlijke comeback, maar Engeland zal willen weten waarom ze de wedstrijd niet in brand hebben gestoken zoals ze hem hebben geëindigd.
De ploeg van Eddie Jones stond aan de rust met 17-3 achter nadat hij 40 minuten lang werd opgepompt door de toeristen en nauwelijks een schot loste.
Op de dag van Owen Farrell’s 100e pet, ze zagen eruit alsof ze de festiviteiten voor hun schipper hadden overdreven en de sluimerknop aan hadden.
Maar fly-half Smith bracht ze tot leven in de 72zd minuut met een high-stepping run die de all Blacks-verdediging omsingelde en eindigde met prop Will Stuart die zich opstapelde.
Kiwi-legende Beauden Barrett belandde in de prullenbak omdat hij Smith eerder in de zet niet had losgelaten in de tackle en alle weddenschappen waren af toen Engeland een ontsnapping voelde.
Toen sloeg Freddie Steward er met nog zes minuten over na levendige dingen van Ben Youngs en het publiek snoof bloed.
Stuart werd niet uitgekozen om pogingen te scoren, maar hij denderde over met een minuut te gaan en de trap van Smith bracht het op gelijke hoogte.
CASINO SPECIAL – BESTE AANMELDINGSDEALS VOOR NIEUWE KLANTEN
Engeland stond zo op de voorgrond dat het een schok was toen Smith de bal in aanraking bracht om de wedstrijd af te maken, maar ze konden hun geluk waarschijnlijk niet op.
Ze waren uit de gevangenis gekomen nadat ze de hele week hadden gepraat. Het kostte hen driekwart van de wedstrijd om de wandeling hier te lopen.
Engeland deed geen fancy opwinding toen het tegenover de haka stond. De V-formatie van de epische 19-7 overwinning in de halve finale van het WK 2019 werd weggegooid in het voordeel van een rechte lijn.
Maar het Twickenham-publiek slaagde erin het Kiwi-gezang te overstemmen terwijl ze de uitdaging aangingen.
Elke Engelse speler en baas Eddie Jones die je deze week sprak, zei dat de Red Rose-outfit achter de All Blacks aan zou gaan.
Je zou denken dat ze dat elke week zouden doen, tegen wie dan ook, maar al dat gepraat verdween in de Twickenham-avond toen Jack van Poortvliet een horrorshow van vier minuten had.
Engeland is de afgelopen twee jaar langzaam uit de kramen gekomen in games en toernooien en toen de pass van de scrumhalf werd gepikt en vanaf 40 meter werd ingelopen door All Black-flanker Dalton Papali’i, stonden ze op de achterste voet.
4
4
Dit was een ander Kiwi-team dat in de zomer verloor van Ierland en daarna van Argentinië, maar de afnemende tekenen waren daar toen de All Blacks zes overwinningen binnenhaalden voordat ze naar het hoofdkwartier kwamen.
En het werd nog erger toen Ellis Genge een scrum-penalty weggaf, Nieuw-Zeeland voor de line-out trapte en hooker Codie Taylor oversloeg.
14-0 en alle hete lucht die in de week werd gesproken, zweefde uit Twickers.
En de 82.000 gokkers hadden beter hun geld kunnen verbranden dan meer dan £ 170 per pop uit te geven voor kaartjes.
En Engeland was overal in de winkel. Billy Vunipola werd gepingd in een veelbelovende aanvalspositie en de Nieuw-Zeelanders gingen voor de derde keer over via centrum Rieko Ioane.
Maar met een wenkend bloedbad dat door de Kiwi werd afgeschreven voor een nekrol op Farrell.
Farrell kreeg er drie terug, maar dat werd op slag van rust geëvenaard door de penalty van Jordie Barrett.
Smith verkleinde het, maar Ioane kreeg zijn poging na een wonderscore. Engeland verloor een line-out, Jordie Barrett trapte naar vleugel Caleb Clarke die Ioane voedde.
Hij had nog 70 meter te gaan, maar deed het gemakkelijk, het was klinisch. Het was dodelijk en Engeland stond op het doek voordat Smith ze eraf trok.
